Ug inigkabuntag kamo moingon, ‘Mounos karon kay ang langit pula ug nanag-om.’ Makamao tuod kamong mohubad sa dagway sa kalangitan apan dili kamo makahubad sa mga ilhanan sa kapanahonan.
Sa Isacar, mga tawo nga may salabotan sa mga kapanahonan, sa paghibalo sa unsay angay nga buhaton sa Israel, 200 ka pangulo ug ang tanan nilang mga kadugo ilalom sa ilang pagmando.
ang mga buta makakita na ug ang mga bakol makalakaw na ug ang mga sanlahon nahinloan ug ang mga bungol makabati na ug ang mga patay gipamanhaw ug ang mga kabos giwalihan sa Maayong Balita.
“Apan alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingon! Kay gitakpan ninyo ang gingharian sa langit atubangan sa mga tawo, kay wala kamo mosulod ug wala usab motugot sa pagpasulod niadtong buot mosulod niini.
Milibot si Jesus sa tibuok Galilea ug nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang balatian ug tanang sakit sa katawhan.
Tigpakaaron-ingnon! Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon nimong mata ug unya makakita ka na pag-ayo aron sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.
Ug ang Ginoo mitubag kaniya, “Mga tigpakaaron-ingnon! Dili ba nga ang matag usa kaninyo, sa adlaw nga igpapahulay, magbadbad sa iyang baka o sa iyang asno gikan sa kuwadra, ug dad-on kini sa gawas aron paimnon?