“Apan mopuyo ba gayod ang Dios uban sa tawo dinhi sa yuta? Tan-awa, ang langit ug ang kinatas-ang langit dili makapaigo kanimo, unsa pa kaha kining balay nga akong gitukod!
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Ang langit mao ang akong trono, ug ang yuta mao ang akong tumbanan; unsang balaya ang inyong tukoron alang kanako, ug unsang dapita ang akong pahulayan?
Kining tanang mga butanga gibuhat sa akong kamot, busa kining tanang mga butanga akoa, nag-ingon ang Ginoo. Apan kini mao ang tawo nga akong tan-awon, siya nga mapaubsanon ug mahinulsolon sa espiritu, ug nagkurog tungod sa akong pulong.
“Tan-awa, ako magpadala sa akong sinugo, aron sa pag-andam sa dalan una kanako, ug sa kalit ang Ginoo nga inyong gipangita moabot sa iyang Templo; ang sinugo sa kasabotan nga inyong gikahimut-an, siya moabot na, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
O wala ba ninyo mabasa sa Balaod nga sa adlawng igpapahulay ang mga pari sulod sa Templo nagpasipala man sa adlaw nga igpapahulay apan wala sila pakasad-a niini?