Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;
Kamo miingon, ‘Walay kapuslanan ang pag-alagad sa Dios. Unsay kaayohan sa atong pagtuman sa iyang pahimangno o sa paglakaw diha sa pagsubo sa atubangan sa Ginoo sa mga panon?
“Sa inyong pag-ampo, ayaw paggamit ug daghang mga pulong nga walay kapuslanan, ingon sa gihimo sa mga Gentil kay sila nagdahom nga pamation sila tungod sa daghan nilang mga pulong.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Apan likayi ang binuang nga mga pakiglantugi, mga pagsubay sa kagikan, mga pakiglalis ug mga pakig-away mahitungod sa balaod kay kini walay kapuslanan ug kawang lamang.
Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang.
Akong pasidan-an ang tanang mamati sa mga pulong sa propesiya niining basahona: kon adunay magdugang niini ug bisan unsa, kaniya idugang sa Dios ang mga katalagman nga gihisgotan niining basahona.