Gisangyaw nako ang malipayong balita sa kaluwasan ngadto sa dako nga katilingban; tan-awa, wala nako pugngi ang akong mga ngabil, sumala sa imong nahibaloan, O Ginoo.
Apan milakaw siya ug misugod sa pagpanugilon nga walay lipodlipod mahitungod niini ug sa pagsabwag sa balita, nga tungod niana si Jesus dili na makahimo sa dayag nga pagsulod ug lungsod, kondili didto na lamang siya sa mga dapit nga awaaw. Ug ang mga tawo nangadto kaniya gikan sa tanang dapit.
Sa pagkawas ni Jesus, nakita niya ang usa ka dakong panon sa mga tawo ug siya naluoy kanila kay sila sama man sa mga karnero nga walay tigbantay, ug siya misugod sa pagtudlo kanila ug daghang mga butang.
Sa maong higayon, sa nagkatigom ang linibo sa mga panon sa katawhan nga tungod niana nagkatinumbanay sila, si Jesus misugod sa pagsulti ngadto una sa iyang mga tinun-an, “Pagbantay kamo sa patubo sa pan sa mga Pariseo nga mao ang pagpakaaron-ingnon.
Usa ka adlaw niana, samtang nagtudlo siya, dihay naglingkod nga mga Pariseo ug mga magtutudlo sa Balaod nga gikan sa tanang balangay sa Galilea ug Judea ug gikan sa Jerusalem, ug ang gahom sa Ginoo diha kaniya sa pag-ayo.
Human niini, miadto siya sa mga kalungsoran ug kabalangayan, nagwali ug nagsangyaw sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian sa Dios. Mikuyog kaniya ang napulo ug duha,
Unya kadtong mga nagkabulagbulag tungod sa pagpanglutos nga nahitabo tungod kang Esteban, miabot hangtod sa Fenicia, sa Cipro, ug sa Antioquia; wala silay laing gisultihan sa pulong gawas sa mga Judio lamang.
Unya sa nakapamatuod ug nakasulti na sila sa pulong sa Ginoo, sila mibalik sa Jerusalem, nagwali sa Maayong Balita ngadto sa daghang mga balangay sa mga Samarianhon.
Apan unsa may giingon niini? Ang pulong duol kanimo, anaa ra sa imong baba ug sa imong kasingkasing (nga sa ato pa, ang pulong sa pagtuo nga among giwali).
iwali ang pulong, pagmadasigon maayo man ang kahigayonan o dili; himoa ang pagpamadlong, ang pagpasidaan ug ang pagpangdasig diha sa tanang pagkamainantoson ug sa pagpanudlo.