Si Jesus mibiya didto ug miadto sa kayutaan sa Judea ug sa tabok sa Jordan, ug didto gipundokan na usab siya sa mga panon sa katawhan ug ingon sa iyang nabatasan, gitudloan na usab niya sila.
Sa pagkawas ni Jesus, nakita niya ang usa ka dakong panon sa mga tawo ug siya naluoy kanila kay sila sama man sa mga karnero nga walay tigbantay, ug siya misugod sa pagtudlo kanila ug daghang mga butang.
Milibot si Jesus sa tibuok Galilea ug nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang balatian ug tanang sakit sa katawhan.
Ilang gipaatubang kanako ang ilang likod ug dili ang ilang nawong, ug bisan kon nagpadayon ako sa pagtudlo kanila, wala sila mamati aron sa pagdawat sa pahimangno.
Si Jesus mitubag kaniya, “Nagsulti ako sa dayag ngadto sa kalibotan. Kanunay akong nagtudlo sulod sa mga sinagoga ug sa Templo diin adto magtigoman ang tanang mga Judio. Wala akoy gisulti sa tago.
Ug niadtong tungora si Jesus miingon sa panon sa katawhan, “Nanganhi ba kamo nga daw batok ug usa ka tulisan, nga magdala man kamo ug mga espada ug mga puspos? Adlaw adlaw akong maglingkod didto sa Templo nga nagtudlo ug wala ninyo ako dakpa didto.
Ug sa pag-abot sa adlaw nga igpapahulay, siya misugod sa pagpanudlo sulod sa sinagoga. Daghan ang nakadungog kaniya ug nahibulong nga nag-ingon, “Diin ba niya kuhaa kining mga butanga? Ug unsa bang kaalama ang gihatag kaniya, ug ang mga milagro nga nahimo pinaagi sa iyang mga kamot?
Unya dihay mga Pariseo nga miduol kaniya, ug aron sa pagsulay kaniya nangutana sila kaniya, “Uyon ba sa balaod alang sa usa ka lalaki ang pagbulag sa iyang asawa?”