Ug iyang gibiyaan ang mga baka ug migukod kang Elias ug miingon, “Ako naghangyo kanimo, pahaloka ako sa akong amahan ug sa akong inahan ug unya mosunod ako kanimo.” Ug siya miingon kaniya, “Balik pag-usab, unsa ba ang akong nabuhat kanimo?”
Bisan unsa nga makaplagan nga buhat sa imong kamot, buhata kana uban ang imong kusog; kay didto sa Sheol diin ikaw moadto walay buluhaton, o paghunahuna, o kahibalo o kaalam.
“Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an.
Apan ako wala mahimutang diha sa akong espiritu tungod kay wala man nako makit-i didto si Tito nga akong igsoon. Busa nanamilit na lang ako kanila ug mipadayon ngadto sa Macedonia.
Siya nag-ingon mahitungod sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ‘Wala ako magtahod kanila’; Wala siya moila sa iyang mga igsoon ug wala magpakabana sa iyang mga anak. Kay sila nagbantay sa imong pulong ug nagtuman sa imong kasabotan.