Kay siya mitubo sa iyang atubangan sama sa usa ka linghod nga tanom, ug sama sa gamot sa uga nga yuta; siya walay panagway o kaanyag nga kita motan-aw kaniya, ug walay katahom nga kita magtinguha kaniya.
Sa diha nga nag-ampo siya nga nag-inusara, ang iyang mga tinun-an didto uban kaniya. Siya nangutana kanila, “Sumala sa sulti sa mga tawo, kinsa man ako?”
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Unya nakita nako ang usa ka dakong trono nga puti ug ang naglingkod niini, gikan sa iyang atubangan mipahawa ang yuta ug ang langit, ug walay dapit nga nakaplagan alang kanila.