O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol.
Ako maghatag kanila ug usa ka kasingkasing, ug ako magbutang ug usa ka bag-ong espiritu sa sulod nila. Kuhaon nako ang batoon nga kasingkasing gikan sa ilang unod, ug hatagan nako sila sa kasingkasing nga unod,
Hatagan ko kamo ug usa ka bag-o nga kasingkasing, ug ibutang nako sa sulod ninyo ang usa ka bag-ong espiritu. Kuhaon nako ang kasingkasing nga bato gikan sa inyong unod, ug hatagan kamo nako ug usa ka kasingkasing nga unod.
Modagan ba ang mga kabayo ibabaw sa mga bato? Magdaro ba ang usa ka tawo sa dagat pinaagi sa baka? Apan ang hustisya gihimo ninyo nga hilo ug ang bunga sa pagkamatarong ngadto sa panyawan—
Ang diha sa bato mao kadto sila nga sa ilang pagkadungog, midawat sa pulong uban sa kalipay apan wala kini silay gamot, sila mituo sa makadiyot ug unya sa panahon sa pagsulay sila mobiya.
“Usa ka magpupugas milakaw aron sa pagsabod sa iyang mga binhi. Ug sa iyang pagsabod, may mga binhi nga nangahulog diha sa daplin sa dalan, ug kini natunobtunoban ug gipangtuka sa mga langgam sa kalangitan.