Usa ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo, nga akong pangitaon; nga makapuyo ako sa balay sa Ginoo sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagsud-ong sa katahom sa Ginoo, ug sa pagpakisayod diha sa iyang Templo.
Busa ang iyang kabantog mikaylap sa tibuok Siria. Ug gidala nila ngadto kaniya ang tanang masakiton, ang mga gitakboyan sa nagkalainlaing mga sakit ug mga balatian, mga gidemonyohan, mga patulon ug mga paralitiko, ug iyang giayo sila.
Ug sa pagkakita niya kang Jesus, misiyagit siya ug mihapa sa iyang atubangan ug miingon sa kusog nga tingog, “Unsa bay imong tuyo kanako, Jesus, Anak sa Labing Halangdong Dios? Nagpakiluoy ako kanimo, ayaw intawon ako paantosa.”
Unya ang tanang mga tawo sa kasikbit nga kayutaan sa mga Gerasenhon mihangyo kang Jesus sa pagpahawa gikan kanila kay sila giabot man ug dakong kahadlok. Busa sakay sa sakayan siya mibalik.
“Pauli sa imong balay ug isugilon unsa ka dako ang nabuhat sa Dios kanimo.” Ug milakaw siya nga nanugilon sa tibuok lungsod unsa kadako ang nabuhat ni Jesus alang kaniya.