Unya ang tanang mga tawo sa kasikbit nga kayutaan sa mga Gerasenhon mihangyo kang Jesus sa pagpahawa gikan kanila kay sila giabot man ug dakong kahadlok. Busa sakay sa sakayan siya mibalik.
Ug siya miingon kang Elias, “Unsa may inyong nasuk-an kanako, O tawo sa Dios? Mianhi ikaw aron sa pagpahinumdom kanako sa akong sala ug sa pagpatay sa akong anak!”
Apan sa pagkakita niini ni Simon Pedro, mihapa siya sa atubangan ni Jesus ug miingon kaniya, “Pahawa gikan kanako, kay ako usa ka tawong makasasala, O Ginoo.”
Ug sa pagkakita niya kang Jesus, misiyagit siya ug mihapa sa iyang atubangan ug miingon sa kusog nga tingog, “Unsa bay imong tuyo kanako, Jesus, Anak sa Labing Halangdong Dios? Nagpakiluoy ako kanimo, ayaw intawon ako paantosa.”
Busa karon nganong mangamatay man kita? Kay kining dakong kalayo molamoy man kanato. Mangamatay kita kon makadungog kita pag-usab sa tingog sa Ginoo nga atong Dios.
Unya ang mga tawo sa Bet-semes miingon, “Kinsa ba ang makahimo sa pagtindog sa atubangan sa Ginoo, kining balaan nga Dios? Ug kang kinsa man siya moadto aron kita makalikay kaniya?”