Sa naglawig na sila, nakatulog si Jesus. Unya miabot sa lanaw ang kusog nga unos, ug ang ilang sakayan napuno sa tubig, ug nagkakuyaw ang ilang kahimtang.
“O ikaw nga sinakit, gikusokuso sa unos, ug wala hupaya, tan-awa, ibutang nako ang imong mga bato diha sa matahom nga mga bulok, ug ipahiluna nako ang imong mga patukoranan uban sa mga sapiro.
Unya usa niana ka adlaw, misakay siya sa sakayan uban sa iyang mga tinun-an ug miingon siya kanila, “Manabok kita ngadto sa pikas daplin sa lanaw.” Ug sila migikan.
Ug sa dihang misakay na kami sa usa ka barko gikan sa Adramito nga hapit na mogikan padulong sa mga dunggoanan sa kabaybayonan sa Asia, milawig kami kinuyogan ni Aristarco, usa ka Macedonianhon nga taga Tesalonica.
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.