Sa pagkadungog nila niini, ang tanang mga tawo ug mga tigpaningil ug buhis miila sa pagkamatarong sa Dios ingon nga gibautismohan sila sa bautismo ni Juan.
Batok kanimo, kanimo lamang, nakasala ako, ug nagbuhat ug daotan diha sa imong panan-aw, busa ikaw giila nga matarong diha sa imong pagsulti, ug nga dili masaway diha sa imong paghukom.
Sultihan ko kamo, sa mga gipanganak ug babaye, walay labaw pa kay kang Juan; apan siya nga labing gamay diha sa gingharian sa Dios dako pa kay kaniya.”
Siya gitudloan diha sa dalan sa Ginoo, ug ingon nga mainiton siya sa espiritu, siya nagsulti ug nagtudlo sa husto gayod sa mga butang mahitungod kang Jesus, bisan tuod ug mao ray iyang nasabtan ang bautismo ni Juan.
Ug kay wala man sila mahibalo sa pagkamatarong nga iya sa Dios ug naningkamot sa pagtukod sa ilang kinaugalingon nga pagkamatarong, sila wala magpailalom sa pagkamatarong sa Dios.
Ug sila nag-awit sa awit ni Moises nga sulugoon sa Dios ug sa awit sa Nating Karnero, nga nag-ingon, “Dako ug kahibulongan ang imong mga buhat, O Ginoong Dios nga Makagagahom sa Tanan! Matarong ug matuod ang imong mga pamaagi, O Hari sa kanasoran!
Si Adonibezek miingon, “70 ka hari nga gipamutlan sa ilang mga kumagko sa kamot ug sa tiil ang namunit ug mumho sa ilalom sa akong lamisa. Sumala sa akong nabuhat, mao usab ang gipaningil sa Dios kanako.” Ug siya gidala nila sa Jerusalem ug namatay siya didto.