Ug ang mga eskriba ug mga Pariseo misugod sa pagpangutana nga nag-ingon, “Kinsa ba kini siya nga nagsulti ug mga pasipala? Kinsa bay makapasaylo ug mga sala kondili ang Dios lamang?”
Giila nako ang akong sala nganha kanimo, ug wala nako tagoi ang akong kasal-anan; miingon ako, “Isugid nako ang akong kalapasan ngadto sa Ginoo,” unya imong gipasaylo ang pagkadaotan sa akong sala. Selah
“Dali ngari, maghusay kita, nag-ingon ang Ginoo; bisan ug ang inyong mga sala pula kaayo, himoon kining puti kaayo, bisan pa ug kini lutong pula, kini mahimong sama sa puting balhibo sa karnero.
O Ginoo, pamati; O Ginoo, pagpasaylo. O Ginoo, pagtagad ug pagbuhat. Ayaw paglangan, tungod ug alang kanimo, O Dios ko, tungod kay ang imong siyudad ug ang imong katawhan gitawag pinaagi sa imong ngalan.”
Ug kadtong magpasipala sa ngalan sa Ginoo patyon gayod, ang tibuok nga katilingban magbato kaniya. Mao usab sa dumuduong, sama sa lumad, kon magpasipala siya sa ngalan sa Ginoo, patyon gayod siya.
Ug ang labawng pangulong pari migisi sa iyang mga bisti ug miingon, “Nagsulti siya ug pasipala! Nganong magkinahanglan pa kita ug mga saksi? Nakadungog kamo karon sa iyang pagpasipala.
Pamunga hinuon kamo ug mga bunga nga angay sa paghinulsol; ug ayaw kamo pagsugod sa pag-ingon sa inyong kaugalingon, ‘Si Abraham among amahan,’ kay sultihan ko kamo nga ang Dios makahimo sa pagpatungha ug mga anak alang kang Abraham gikan niining mga bato.
Usa ka adlaw niana, samtang nagtudlo siya, dihay naglingkod nga mga Pariseo ug mga magtutudlo sa Balaod nga gikan sa tanang balangay sa Galilea ug Judea ug gikan sa Jerusalem, ug ang gahom sa Ginoo diha kaniya sa pag-ayo.
Unya sila nga nagtambong sa kan-anan uban kaniya misugod sa pag-ingon ngadto sa ilang kaugalingon, “Kinsa ba kining tawhana nga nagpasaylo ug mga sala?”
Ang mga Judio mitubag kaniya, “Batoon ikaw namo dili tungod sa imong pagbuhat ug maayo kondili tungod sa imong pagpasipala batok sa Dios kay ikaw nga tawo lamang nagpaka-Dios.”