Ang iyang igpapalid anaa sa iyang kamot aron sa paghinlo sa iyang giokanan ug sa pagtigom sa trigo ngadto sa iyang kamalig, apan ang mga uhot iyang sunogon sa kalayo nga dili mapalong.”
Si Juan nagpamatuod mahitungod kaniya, ug misinggit nga nag-ingon, “Mao kini siya ang gihisgotan nako sa akong pag-ingon, ‘Siya nga moanhi sunod kanako labaw pa kay kanako kay siya una man kanako.’”
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
ang nagmaymay, sa iyang pagpangmaymay; ang nag-amot, diha sa pagkamadagayaon; ang nangulo, diha sa kadasig; ang naghimo ug mga buhat sa kaluoy, diha sa kasaya.