Ug gikuha ni Abraham ang sugnod alang sa halad nga sunogon ug gipapas-an niya kini sa iyang anak ug siya mikuha sa kalayo ug sa punyal ug milakaw silang duha nga nagkuyog.
Ug human sa 62 ka pito ka tuig, ang dinihogan patyon ug walay mabatonan bisan unsa, ug ang katawhan sa pangulo nga moabot maoy molaglag sa siyudad ug sa balaang dapit. Ang kataposan niini moabot sama sa baha ug hangtod sa kataposan adunay gubat, ang pagkagun-ob gitakda na.
“Pagmata na, O espada, batok sa akong tigbantay sa karnero, batok sa tawo nga nagtindog sunod kanako,” nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. “Tigbasa ang tigbantay aron ang mga karnero magkatibulaag; pabalikon nako ang akong kamot batok sa mga gagmay.
Unya miingon siya kanila, “Kini mao ang akong mga pulong nga gisulti nako kaninyo sa kauban pa ako ninyo, nga ang tanang nasulat mahitungod kanako diha sa Balaod ni Moises ug sa mga Propeta ug sa mga Salmo kinahanglan gayod nga matuman.”
Tungod niini, sa pagkabanhaw na niya gikan sa mga patay, ang iyang mga tinun-an nahinumdom sa iyang pagsulti niini. Ug sila mituo sa kasulatan ug sa pulong nga gisulti ni Jesus.
nagpasabot ug nagpamatuod nga kinahanglan gayod nga ang Cristo mag-antos ug mabanhaw gikan sa mga patay. Ug siya miingon, “Kining Jesus nga akong gisangyaw kaninyo, mao ang Cristo.”
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Ilang gisusi kon unsa o unsang panahona ang gipasabot sa Espiritu ni Cristo nga diha kanila sa ilang pagpropesiya sa mga pag-antos ni Cristo ug sa himaya nga mosangpot niini.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa dako niyang kaluoy, kita gipakatawo pag-usab ngadto sa usa ka buhing paglaom pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo gikan sa mga patay,