Siya gidaogdaog ug siya gisakit, bisan pa niana wala niya bukha ang iyang baba; sama sa usa ka nating karnero nga gidala ngadto sa ihawan, ug sama sa usa ka karnero nga naamang sa atubangan sa iyang mga tigtupi, busa wala niya bukha ang iyang baba.
“Ayaw ihatag sa mga iro ang butang nga balaan ug ayaw iitsa ang inyong mga perlas ngadto sa mga baboy kay tingali unya ug ila kining yatakyatakan ug sumbalikon unya nila kamo ug hambaton.
Siya mitubag kanila, “Adtoa ug suginli ninyo ang maong milo, ‘Tan-awa, manghingilin ako ug mga demonyo ug mang-ayo ako karon ug ugma, ug sa ikatulo nga adlaw taposon nako ang akong buluhaton.
Ug ang bahin sa kasulatan nga iyang gibasa mao kini: “Sama sa karnero nga gidala ngadto sa ihawan, o sa nating karnero nga hilom sa atubangan sa nagputol sa iyang buhok, wala usab niya bukha ang iyang baba.
Sa gisultihan siya ug pasipala, wala siya mobalos ug pasipala; sa nag-antos siya, wala siya manghulga; hinuon gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto kaniya nga maghukom uban sa katarongan.