Sa didto ako sa Templo uban kaninyo matag adlaw, wala hinuon ninyo bakyawa ang inyong mga kamot batok kanako. Apan kini mao ang inyong panahon, ug ang gahom sa kangitngit.”
Unya sa pagsulod niya sa Templo, ang kadagkoan sa mga pari ug ang mga pangulo sa lungsod miduol kaniya samtang nagtudlo siya ug miingon sila kaniya, “Pinaagi sa unsang kagahom nga gihimo nimo kining mga butanga ug kinsa may naghatag kanimo sa maong kagahom?”
Unya si Jesus miingon sa mga pangulong pari ug sa mga kapitan sa Templo ug sa mga pangulo sa mga Judio nga miadto batok kaniya, “Nanganhi ba kamo ingon nga batok sa usa ka tulisan, nga nagdala man kamo ug mga espada ug mga puspos?
“Karon naguol ang akong kalag. Ug unsa may akong isulti? Moingon ba ako, ‘Amahan, luwasa ako gikan niining taknaa’? Dili, kay alang niining maong tuyo miabot ako niining taknaa.
Unya ang mga modakop unta kang Jesus namalik ngadto sa mga pangulong pari ug sa mga Pariseo. Ug sila nangutana kanila, “Nganong wala man ninyo siya dad-a dinhi?”
sa pagpabuka sa ilang mga mata aron sila mobalhin gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag ug gikan sa gahom ni Satanas ngadto sa Dios, aron makadawat sila ug kapasayloan sa ilang mga sala ug usa ka dapit uban sa mga gibalaan pinaagi sa pagtuo kanako.’
Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit.