Ug ako miingon sa tawo nga nagsul-ob ug lino, nga didto sa ibabaw sa katubigan sa suba, “Unsa ba ang gidugayon hangtod sa kataposan niining mga katingalahan?”
Samtang naglingkod siya didto sa Bungtod sa mga Olibo, ang mga tinun-an miduol kaniya nga silasila ra ug miingon, “Tug-ani kami, kanus-a man kini mahitabo ug unsa man ang ilhanan sa imong pag-anhi ug sa pagkatapos sa kapanahonan?”
“Apan inigkakita ninyo sa makalilisang nga pasipala nga gipahimutang diha sa dapit diin dili kini angay (pasabta niini ang nagbasa), ang mga atua sa Judea pakagiwa ngadto sa kabukiran.
“Mahitungod niining mga butanga nga inyong nakita, moabot ang mga adlaw nga dinhi wala na unyay mahibiling usa ka bato nga gipatong sa laing bato nga dili tumpagon.”
Ug siya mitubag, “Pagbantay kamo nga dili kamo masaag kay daghan unya ang motungha dinala ang akong ngalan nga moingon, ‘Ako mao!’ ug ‘Ang panahon nagkaduol na!’ Ayaw kamo pagsunod kanila.