Sa pagkakita sa mga Pariseo niini, miingon sila sa iyang mga tinun-an, “Nganong nagkaon man ang inyong Magtutudlo uban sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala?”
Ug si Zaqueo mitindog ug miingon sa Ginoo, “Tan-awa, Ginoo, ang katunga sa akong katigayonan ihatag nako sa mga kabos, ug kon aduna man kanilay akong gilimbongan ug bisan unsa, ulian nako siya sa upat ka pilo.”
Unya ang mga Pariseo ug ang ilang mga eskriba nagbagutbot batok sa iyang mga tinun-an, nga nag-ingon, “Nganong nangaon ug nanginom man kamo uban sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala?”
Ang Anak sa Tawo mianhi nga nagkaon ug nag-inom, ug kamo miingon, ‘Tan-awa, usa ka tawong palakaon ug palahubog, higala sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala!’
Sa pagkakita niini sa Pariseo nga nagdapit kaniya, siya misulti sa iyang kaugalingon, “Kon propeta pa kining tawhana, mahibalo unta siya kon kinsa ug unsang matanga sa pagkababaye ang mihikap kaniya, kay kini siya makasasala man.”