apan ang tawo nga magtandog kanila, kinahanglan nga sangkap sa hinagiban nga puthaw ug puan sa usa ka bangkaw; ug sila sunogon gayod paghurot sa kalayo diha sa ilang nahimutangan.”
Kamo makakita ug ang inyong kasingkasing maglipay; ang inyong mga bukog molambo sama sa balili; ug mahibaloan nga ang kamot sa Ginoo anaa uban sa iyang mga alagad ug ang iyang kaligutgot batok sa iyang mga kaaway.
Ang Ginoo abubhoan nga Dios ug manimalos, ang Ginoo manimalos ug puno sa kapungot; ang Ginoo manimalos sa iyang mga kaaway ug nagtipig ug kaligutgot alang sa iyang mga kaaway.
Apan ang iyang mga katagilungsod nagdumot kaniya, ug siya ilang gipasundan ug mga tawo aron sa pag-ingon, ‘Dili kami buot nga maoy maghari kanamo kining tawhana.’
Iyang adtoon ug patyon ang maong mga saop, ug ang parasan iyang ihatag ngadto sa uban.” Sa pagkadungog nila niini, sila miingon, “Dili unta kana mahitabo!”
Sila mangamatay sa sulab sa espada ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran, ug ang Jerusalem tamakan sa mga Gentil hangtod matuman na ang mga panahon sa mga Gentil.