Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Lucas 18:13

Ang Biblia 2011

Apan ang tigpaningil ug buhis nga nagtindog sa layo, wala gani motan-aw ngadto sa langit, apan nagpukpok sa iyang dughan nga nag-ingon, ‘O Dios, kaluy-i ako nga makasasala!’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

45 Cross References  

Ug si David miingon kang Natan, “Ako nakasala batok sa Ginoo.” Ug si Natan miingon kang David, “Ang Ginoo usab nagpapas sa imong sala, ikaw dili mamatay.

Ang iyang pag-ampo ug kon giunsa sa pagdawat sa Dios sa iyang paghangyo, ug ang tanan niyang sala ug ang iyang kalapasan, ug ang mga dapit diin siya magtukod sa mga habog nga dapit ug gipatindog ang mga Asera ug ang mga larawan sa wala pa siya magpaubos sa iyang kaugalingon, kini nasulat sa Kasaysayan sa mga Propeta.

Siya wala magpaubos sa iyang kaugalingon sa atubangan sa Ginoo, ingon nga si Manases nga iyang amahan nagpaubos sa iyang kaugalingon, apan kining maong Amon nagdugang sa iyang paglapas.

ug ako miingon, “O akong Dios, ako naulaw ug nanglipaghong ang nawong sa pagyahat nganha kanimo, Dios ko, kay ang among kalapasan milapaw sa among ulo ug ang among sala misaka ngadto sa kalangitan.

tungod niini, gitamay nako ang akong kaugalingon, ug naghinulsol diha sa abog ug sa abo.”

Kami ug ang among katigulangan nakasala; nagbuhat kami ug kasal-anan, nagbuhat sa kadaotan.

Ipadangat kanako ang imong gugmang walay paglubad, O Ginoo, ang imong kaluwasan sumala sa imong pulong;

O Israel, laom diha sa Ginoo! Kay diha sa Ginoo adunay gugmang walay paglubad, ug diha kaniya anaa ang madagayaong paglukat.

Tungod ug alang sa imong ngalan, O Ginoo, pasayloa ang akong kasal-anan kay kini dako man kaayo.

Ayaw hinumdomi ang mga sala sa akong pagkabatan-on o ang akong mga kalapasan; sumala sa imong gugmang walay paglubad, hinumdomi ako, tungod ug alang sa imong kaayo, O Ginoo!

Kay dili maihap ang mga kadaotan nga naglibot kanako; ang akong mga kasal-anan milukob kanako, hangtod nga dili na ako makakita; daghan pa sila kay sa mga buhok sa akong ulo, ang akong kasingkasing nagluya kanako.

Alang kanako ako miingon, “O Ginoo, kaluy-i intawon ako; ayoha ako, kay nakasala ako batok kanimo!”

Ug sa dihang makita sa tibuok nga katawhan ang haligi nga panganod diha sa pultahan sa Tolda, ang tibuok nga katawhan motindog ug mosimba, ang matag usa diha sa pultahan sa iyang tolda.

“Dali ngari, maghusay kita, nag-ingon ang Ginoo; bisan ug ang inyong mga sala pula kaayo, himoon kining puti kaayo, bisan pa ug kini lutong pula, kini mahimong sama sa puting balhibo sa karnero.

Unya miingon ako, “Alaot ako! Kay ako nawala; tungod kay ako usa ka tawo nga hugaw ug mga ngabil; ug ako nagpuyo taliwala sa mga tawo nga hugaw ug mga ngabil; kay ang akong mga mata nakakita sa Hari, ang Ginoo sa mga panon!”

Kining tanang mga butanga gibuhat sa akong kamot, busa kining tanang mga butanga akoa, nag-ingon ang Ginoo. Apan kini mao ang tawo nga akong tan-awon, siya nga mapaubsanon ug mahinulsolon sa espiritu, ug nagkurog tungod sa akong pulong.

aron ikaw mahinumdom ug malibog, ug dili na gayod makabuka pag-usab sa imong baba tungod sa imong kaulaw, sa diha nga ako magpasaylo kanimo sa tanan nimong nabuhat, nag-ingon ang Ginoong Dios.”

kami nakasala ug nakahimo ug sayop ug nagbuhat ug daotan ug misukol, mitalikod sa imong mga sugo ug sa imong mga tulumanon.

si Felipe ug si Bartolome, si Tomas ug si Mateo nga tigpaningil ug buhis, si Santiago nga anak ni Alfeo ug si Tadeo,

“Ug sa dihang mag-ampo kamo, ayaw kamo pagsundog sa mga tigpakaaron-ingnon kay sila nahigugmang mag-ampo nga magtindog sa sulod sa mga sinagoga ug diha sa mga likoanan sa kadalanan aron makita sila sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti.

Lakaw ug tun-i ninyo ang kahulogan niini, ‘Kaluoy ang gitinguha nako, dili ang halad’ kay ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”

Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”

Ug sa pagsulod niya sa usa ka balangay, siya gisugat sa napulo ka tawong sanlahon nga nagtindog sa layo,

Ug siya mipalayo gikan kanila sa gilay-on nga malabay ug bato, ug miluhod ug nag-ampo,

Ug ang panon sa katawhan nga mitapok aron pagtan-aw niini, sa ilang pagkakita sa nahitabo, mipauli nga namukpok sa ilang mga dughan.

Apan sa pagkakita niini ni Simon Pedro, mihapa siya sa atubangan ni Jesus ug miingon kaniya, “Pahawa gikan kanako, kay ako usa ka tawong makasasala, O Ginoo.”

Sa ilang pagkadungog niini, nasamaran ang ilang mga kasingkasing, ug nangutana sila kang Pedro ug sa ubang mga apostoles, “Mga igsoon, unsa may among buhaton?”

Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.

Kay tan-awa unsa kamatinud-anon ang misangpot diha kaninyo tungod sa inyong diosnon nga pagkasubo, unsa kaikag pagpanalipod, kasuko, kahadlok, tinguha, pagkamainiton, pagsilot! Sa kinatibuk-an kamo nakapamatuod nga kamo dili sad-an sa maong butang.

Kasaligan ang pulong ug takos nga dawaton sa hingpit, nga si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala,

Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.

Kay ako magmaluluy-on sa ilang kalapasan, ug ang ilang kasal-anan dili na nako hinumdoman.”




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo