Dili ba ingnon man hinuon siya, ‘Andama ang akong panihapon ug andama usab ang imong kaugalingon ug silbihi ako hangtod nga makakaon ug makainom ako, ug human niini makakaon ug makainom ka na’?
Sa pagkakita ni Jose kang Benjamin uban kanila, miingon siya sa tinugyanan sa iyang balay, “Pasudla sa balay kanang mga tawhana ug pag-ihaw ug paghikay didto, kay kining mga tawhana maniudto uban kanako.”
Unya si David mibangon gikan sa yuta ug naligo ug nagdihog sa iyang kaugalingon ug nag-ilis sa iyang bisti. Ug miadto siya sa balay sa Ginoo ug misimba. Unya miadto siya sa iyang kaugalingong balay ug sa dihang nangayo siya, sila midulot ug pagkaon sa iyang atubangan ug siya mikaon.
Bulahan kadtong mga ulipon nga inig-abot sa agalon maabtan nga nagtukaw. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga magbakos siya sa iyang kaugalingon, ug iyang palingkoron sila sa kan-anan ug moduol siya ug moalagad kanila.
“Kinsa ba kaninyo, nga may sulugoon nga nagdaro o nagbantay sa mga karnero, nga moingon kaniya sa pag-abot niya gikan sa uma, ‘Ngari dayon ug lingkod sa kan-anan’?