Unya nakita nako ang mga daotan nga gilubong; sila kaniadto mosulod ug mogawas sa dapit nga balaan, ug gidayeg didto sa siyudad diin nila gihimo ang maong mga butang. Kini kakawangan usab.
Unsay gibuhat nimo dinhi ug kinsay ania dinhi kanimo, nga ikaw naghikay man dinhi ug usa ka lubnganan, naghikay ug usa ka lubnganan sa ibabaw, ug nagkalot ug usa ka puluy-anan alang sa imong kaugalingon diha sa bato?
“Matngoni ninyo nga walay usa niining mga gagmay nga inyong tamayon kay sultihan ko kamo nga didto sa kalangitan ang ilang mga anghel kanunayng nagsud-ong sa nawong sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Ug ipadala niya ang iyang mga anghel uban sa kusog nga tingog sa trumpeta ug ilang tigomon ang iyang mga pinili gikan sa upat ka suok sa kalibotan, gikan sa usa ka tumoy sa langit ngadto sa pikas.
Ug sultihan ko kamo nga daghan unya ang mangabot gikan sa silangan ug sa kasadpan ug manambong sa kan-anan uban kang Abraham, Isaac ug Jacob didto sa gingharian sa langit,
Apan ang Dios miingon kaniya, ‘Buang! Karong gabhiona ang imong kalag kuhaon gikan kanimo ug ang mga butang nga imong giandam, kang kinsa na man unya kini?’
Ug gipangandoy ni Lazaro nga makakaon unta siya sa mga mumho nga nangatagak gikan sa lamisa sa tawong dato, ug nanuol pa gayod kaniya ang mga iro ug ilang gitilapan ang iyang mga kabahong.
Si Pedro milingi ug iyang nakita nga nagsunod kanila ang tinun-an nga pinalangga ni Jesus, siya nga sa panihapon nagsandig sa dughan ni Jesus ug miingon kaniya, “Ginoo, kinsa ba ang magbudhi kanimo?”
Busa ingon nga ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayod usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahom sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa,
Kay ang adlaw mosidlak sa hilabihang kainit ug ang tanom malaya ug ang kabulakan mangatagak ug ang ilang katahom mahanaw. Sa ingon usab niana, ang tawong dato mahanaw diha sa iyang mga pamaagi.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Ug nabati nako gikan sa langit ang usa ka tingog nga nag-ingon, “Isulat kini: Bulahan ang mga patay nga nangamatay diha sa Ginoo sukad karon.” “Bulahan gayod,” nag-ingon ang Espiritu, “aron makapahulay na sila gikan sa ilang mga paghago, kay ang ilang binuhatan mokuyog man kanila!”