Human sa pipila ka adlaw, gihipos sa manghod ang tanan nga iyaha ug milakaw ngadto sa layong dapit, ug didto iyang giusik-usikan ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhi nga mapatuyangon.
Siya nga nahigugma sa kaalam naghimo sa iyang amahan nga malipayon, apan siya nga nakig-uban sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog nag-usik sa iyang katigayonan.
kay ang usa ka babaye nga nagbaligya sa iyang dungog mahimong suholan ug usa ka buok pan apan ang babayeng mananapaw mangita sa bililhon nga kinabuhi sa usa ka tawo.
Ah, makasasala nga nasod, usa ka katawhan nga napuno sa kasal-anan, usa ka kaliwat sa mga tigbuhat ug daotan, mga anak nga nagpatigayon sa kangil-ad! Ilang gibiyaan ang Ginoo, gitamay nila ang Balaan sa Israel, sila nahimulag gayod.
ug tan-awa, kalipay ug kasadya, ang pagpatay ug mga baka ug pag-ihaw ug mga karnero, ang pagkaon ug unod ug pag-inom ug bino. “Mangaon kita ug manginom, kay ugma mangamatay kita.”
“Dali ngari,” nag-ingon sila, “magkuha kita ug bino, ug tagbawon nato ang atong kaugalingon sa isog nga ilimnon; ug ugma mahisama niining adlawa, dako nga dili masukod.”
kay ang akong katawhan nakahimo ug duha ka kadaotan: sila mibiya kanako, ang tuboran sa mga tubig nga buhi, ug nagkalot ug mga tigomanan ug tubig alang sa ilang kaugalingon, mga tigomanan ug tubig nga may liki nga dili kasudlan ug tubig.
O kaliwatan, pamatia ang pulong sa Ginoo. Kamingawan ba ako alang sa Israel, o usa ba ka yuta sa hilabihan nga kangitngit? Nganong nag-ingon man ang akong katawhan, ‘Kami gawasnon, dili na kami moduol kanimo’?
Mao kini ang gisulti sa Ginoo: “Unsay sayop nga nakita sa inyong mga katigulangan kanako, nga mipalayo man sila gikan kanako, ug misunod sa kakawangan, ug nangahimong kawang?
ug ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Amahan ko, ihatag kanako ang akong bahin sa kabtangan.’ Ug iyang gibahin ang iyang kabtangan ngadto sa matag usa kanila.
Apan sa pag-abot niining imong anak nga milamoy sa imong katigayonan kauban sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog, giihaw nimo alang kaniya ang nating baka nga gipatambok!’
Si Jesus miingon usab sa iyang mga tinun-an, “Dihay usa ka tawong dato nga may piniyalan, ug may mga sumbong nga gidala ngadto kaniya nga ang iyang katigayonan giusik-usikan sa iyang piniyalan.
makadawat ug kadaot balos sa ilang daotang binuhatan. Alang kanila ang kalipay mao ang paghudyaka panahon sa adlaw. Sila mga buling ug mansa, naghudyaka diha sa pagpanglimbong samtang nakigsalo sila uban kaninyo.