Ingna sila, ‘Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoong Dios, ako walay kalipay sa kamatayon sa tawong daotan, apan nga unta motalikod ang daotan gikan sa iyang pamaagi ug mabuhi. Biya kamo, biya gikan sa inyong daotan nga mga pamaagi kay ngano man nga magpakamatay kamo, O balay sa Israel?’
“Matngoni ninyo nga walay usa niining mga gagmay nga inyong tamayon kay sultihan ko kamo nga didto sa kalangitan ang ilang mga anghel kanunayng nagsud-ong sa nawong sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Sultihan ko kamo nga sa ingon usab niana adunay labaw pa nga kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol kay sa 99 ka tawong matarong nga wala magkinahanglan ug paghinulsol.
Ug sa makit-an na niya kini, iyang dapiton ang iyang mga higala ug mga silingan nga mag-ingon, ‘Paglipay kamo uban kanako, kay nakit-an na nako ang salaping plata nga nawala.’
Busa tungod niini, sultihan ko ikaw, ang iyang mga sala nga daghan gipasaylo kay dako man ang iyang paghigugma, apan siya nga gipasaylo ug diyotay lamang, gamay ra ug paghigugma.”
Sa ilang pagkadungog niini, sila mihilom. Ug ang Dios ilang gidayeg nga nag-ingon, “Sa mga Gentil ang Dios naghatag usab ug paghinulsol ngadto sa kinabuhi.”
Kay ang diosnon nga kasubo mosangpot sa paghinulsol nga modangat ngadto sa kaluwasan ug dili magdala ug pagbasol, apan ang kasubo nga kalibotanon mosangpot sa kamatayon.