Ug siya motubag gikan sa sulod, ‘Ayaw ako ug samoka, ang pultahan gitakpan na ug ang akong mga bata ania na uban kanako sa higdaanan, dili ako makabangon sa paghatag kanimo ug bisan unsa’.
Ug samtang nangadto sila aron sa pagpalit, miabot ang pamanhonon ug silang mga naandam misulod uban kaniya ngadto sa kombira sa kasal ug unya ang pultahan gitak-opan.
Sultihan ko kamo, bisan ug dili siya mobangon sa paghatag kaniya ug bisan unsa tungod kay sila higala, apan tungod sa iyang mapugsanong hangyo mobangon na lang siya ug mohatag sa bisan unsa nga iyang gikinahanglan.
Sa diha nga ang tagbalay nakatindog na ug nakatak-op na sa pultahan, kamo magsugod sa pagtindog sa gawas ug sa pagtuktok sa pultahan nga mag-ingon, ‘Ginoo, ablihi kami.’ Motubag siya kaninyo, “Wala ako mahibalo kon taga diin kamo.”
Ug si Jesus mikuyog kanila. Sa dihang dili na siya layo gikan sa balay, ang kapitan nagsugo ug mga higala ngadto kaniya sa pag-ingon, “Ginoo, ayaw na lamang hasola ang imong kaugalingon kay ako dili angayan sa pagpadayon kanimo ilalom sa akong atop,