Kay walay pagkamatinud-anon diha sa ilang baba; ang ilang kasingkasing pagpanglaglag, ang ilang tutunlan usa ka lubnganan nga inablihan; nag-ulog-ulog sila pinaagi sa ilang dila.
Ug sa diha nga kini sila molatas sa yuta, sa diha nga adunay makakita ug bukog sa tawo, siya magbutang ug usa ka timaan duol niini, hangtod nga kini ilubong sa mga tiglubong didto sa Walog sa Hamon-gog.
Ang propeta maoy tigbantay sa Efraim, ang katawhan sa akong Dios, apan ang usa ka lit-ag sa mangangayam ug langgam anaa sa tanan niyang mga dalan, ug ang kasilag anaa sa balay sa iyang Dios.
Ug si bisan kinsa nga anaa sa kapatagan nga makahikap sa gipatay pinaagi sa espada o makahikap sa lawas nga patay o sa bukog sa usa ka tawo o sa lubnganan, mahugaw siya sulod sa pito ka adlaw.
Kini gamay kaayo kay sa ubang mga liso apan sa dihang modako na, kini mao ang labing dako sa tanang tanom sa tanaman ug mahimong kahoy nga tungod niana ang mga langgam sa kalangitan moanha ug magsalag diha sa mga sanga niini.”
Unya si Pablo miingon kaniya, “Ang Dios maghampak kanimo, ikaw nga gipaputi nga bungbong! Naglingkod ba ikaw sa paghukom kanako sumala sa balaod, ug unya imo akong ipahampak supak sa balaod?”