‘Bisan pa ang abog sa inyong lungsod nga mitapot sa among mga tiil, kini among paphaon batok kaninyo. Apan hibaloi kini, nga ang gingharian sa Dios nagkaduol na.”
Kon kamo dili dawaton ni bisan kinsa ug dili pamation ang inyong mga pulong, itaktak ang mga abog gikan sa inyong mga tiil sa pagbiya ninyo sa maong balay o lungsod.
Kon sa bisan diing dapit kamo dili dawaton ug dili pamation, inigbiya ninyo, itaktak ang mga abog nga anaa sa inyong mga tiil ingon nga pasidaan batok kanila.”
Unya si Pablo ug si Bernabe maisogong misulti nga nag-ingon, “Kinahanglan gayod nga ang pulong sa Dios isugilon pag-una kaninyo. Apan kay inyo man kining gisalikway ug gihukman ang inyong kaugalingon nga dili takos sa kinabuhing dayon, tan-awa, moadto kami sa mga Gentil.
Apan unsa may giingon niini? Ang pulong duol kanimo, anaa ra sa imong baba ug sa imong kasingkasing (nga sa ato pa, ang pulong sa pagtuo nga among giwali).
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,