Ug ang tanang mga kahoy sa kapatagan makaila nga ako, ang Ginoo, magpaubos sa taas nga kahoy, magpataas sa mubo nga kahoy ug magpalaya sa lunhawng kahoy ug magpalambo sa mga laya nga kahoy. Ako, ang Ginoo, nagsulti, ug magbuhat niini.”
“Nianang adlawa akong patindogon ang balongbalong ni David nga napukan ug ayohon ang mga nangalumpag niini, ug akong bangonon ang mga nangaguba niini, ug tukoron kini nako pag-usab ingon sa mga adlaw sa kakaraanan;
Dili ba siya mao man ang panday, nga anak ni Maria ug igsoon nila ni Santiago ug ni Jose ug ni Judas ug ni Simon? Ug dili ba ang iyang mga igsoong babaye ania man uban kanato?” Ug nasuko sila kaniya.
Sultihan ko kamo, kining tawhana mipauli sa iyang balay nga maoy gimatarong kay sa usa, kay ang matag usa nga magpataas sa iyang kaugalingon ipaubos, apan ang magpaubos sa iyang kaugalingon, ipataas.”