Ang anghel mitubag kaniya, “Ang Espiritu Santo mokunsad kanimo ug ang gahom sa Labing Halangdon molandong kanimo. Tungod niini, ang balaang bata nga matawo tawgon nga Anak sa Dios.
Ug ang pagkatawo ni Jesu-Cristo nahitabo sa ingon niini: Sa diha nga ang iyang inahan nga si Maria kaslonon pa kang Jose, sa wala pa sila mag-ipon, nakaplagan siya nga nagsamkon pinaagi sa Espiritu Santo.
Apan samtang naglaraw siya sa pagbuhat niini, dihay usa ka anghel sa Ginoo nga mitungha kaniya pinaagi sa damgo ug miingon, “Jose, anak ni David, ayaw kahadlok sa pagpangasawa kang Maria kay kanang iyang gisamkon gikan sa Espiritu Santo.
Karon, sa diha nga ang kapitan ug ang iyang mga kauban nga nagbantay kang Jesus nakakita sa linog ug sa mga nahitabo, sila nalisang pag-ayo ug miingon, “Sa pagkatinuod kining tawhana anak sa Dios!”
Misinggit siya nga nag-ingon, “Unsay imong tuyo kanamo, Jesus nga Nazaretnon? Mianhi ba ikaw aron sa paglaglag kanamo? Nakaila ako kon kinsa ikaw, ang Balaan sa Dios.”
Ug tan-awa, ang imong kadugo nga si Elisabet, bisan sa iyang kagulangon, nagsamkon usab ug usa ka bata nga lalaki, ug kini karon mao na ang ikaunom nga bulan niya, niadtong giingon nga dili makaanak.
ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Kauban nila, kitang tanan nagkinabuhi kaniadto diha sa mga pangibog sa atong unod, mga masinugtanon sa mga pangandoy sa unod ug sa hunahuna, ug busa sa kinaiya mga anak kita sa kaligutgot sama sa uban.
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.