Ug ako, si Daniel, mao lamang ang nakakita sa panan-awon kay ang mga tawo nga uban kanako wala makakita sa panan-awon, hinuon ang usa ka dakong pagkurog midangat kanila, ug sila nanagan aron sa pagtago sa ilang kaugalingon.
Ug sa pagsulod nila sa lubnganan, ilang nakita ang usa ka batan-ong lalaki nga naglingkod dapit sa tuo, nagsul-ob ug bisti nga puti ug taas. Ug sila nahibulong pag-ayo.
Ug siya mitutok kaniya uban sa kahadlok ug miingon, “Unsa man Ginoo?” Ug siya miingon kaniya, “Ang imong mga pag-ampo ug mga pagtabang miabot sa itaas ingon nga handomanan sa atubangan sa Dios.
Sa pagkakita nako kaniya, natumba ako nga daw patay diha sa iyang tiilan. Ug gitapion niya kanako ang iyang tuo nga kamot ug miingon siya kanako, “Ayaw kahadlok! Ako mao ang sinugdan ug ang kataposan
Unya si Gideon nakamatikod nga kadto mao ang anghel sa Ginoo ug si Gideon miingon, “O Ginoong Dios! Karon akong nakita ang anghel sa Ginoo, nawong ug nawong.”