Sa diha nga mosulod sila sa tolda nga tagboanan o sa diha nga moduol sila sa halaran aron sa pag-alagad, sa pagsunog ug usa ka halad alang sa Ginoo pinaagi sa kalayo, kinahanglan nga manghugas gayod sila aron dili sila mangamatay.
Hugasi ang inyong kaugalingon; himoa ang inyong kaugalingon nga hinlo; kuhaa ang daotan sa inyong mga binuhatan gikan sa atubangan sa akong mga mata; hunonga ang pagbuhat ug daotan,
Magsul-ob siya sa balaang bisti nga lino ug karsunsilyo nga lino ug magbakos siya ug bakos nga lino ug magsul-ob siya ug purong nga lino. Kini mao ang balaan nga mga bisti. Ligoon niya ug tubig ang tibuok niyang lawas ug isul-ob ang mga bisti.
“Nianang adlawa adunay usa ka tuboran nga buksan alang sa balay ni David ug sa mga nagpuyo sa Jerusalem, aron sa paghinlo kanila gikan sa sala ug sa pagkahugaw.
Ug kaniadto ang uban kaninyo ingon niini. Apan kamo gihinloan na, kamo gibalaan na, kamo gihimo nang matarong diha sa ngalan sa Ginoong Jesu-Cristo ug pinaagi sa Espiritu sa atong Dios.
busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
sila may kalabotan lamang mahitungod sa mga pagkaon ug ilimnon ug sa nagkalainlaing mga pagpanghugas, mga tulumanon alang sa lawas nga gipahamtang aron tumanon hangtod sa panahon sa pagbag-o.
Ako miingon kaniya, “Akong Ginoo, nasayod ikaw.” Ug siya miingon kanako, “Mao kini sila ang mga nakalabang sa dagkong kasakitan, ang ilang mga tag-as nga bisti gilabhan nila ug gipaputi diha sa dugo sa Nating Karnero.