Sultihi ang tibuok katilingban sa Israel nga sa ikanapulo nga adlaw niining bulana, ang matag lalaki kinahanglan nga magdala ug nating karnero alang sa iyang banay, usa alang sa matag panimalay.
Siya gidaogdaog ug siya gisakit, bisan pa niana wala niya bukha ang iyang baba; sama sa usa ka nating karnero nga gidala ngadto sa ihawan, ug sama sa usa ka karnero nga naamang sa atubangan sa iyang mga tigtupi, busa wala niya bukha ang iyang baba.
“Kon ang iyang halad usa ka halad nga sunogon nga gikan sa mga baka, ihalad niya ang usa ka laki nga walay tatsa, ihalad niya kini didto sa pultahan sa tolda nga tagboanan aron siya dawaton sa atubangan sa Ginoo.
kon ang sala nga iyang nabuhat gipahibalo na kaniya, magdala siya alang sa iyang halad ug usa ka baye nga kanding nga walay tatsa ingon nga iyang halad alang sa iyang sala nga nabuhat.
ug dad-on niya ang iyang halad tungod sa paglapas ngadto sa Ginoo alang sa sala nga iyang nabuhat, usa ka baye gikan sa mga panon, nating karnero o kanding alang sa halad tungod sa sala, ug ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kaniya, alang sa iyang sala.
Ang anghel mitubag kaniya, “Ang Espiritu Santo mokunsad kanimo ug ang gahom sa Labing Halangdon molandong kanimo. Tungod niini, ang balaang bata nga matawo tawgon nga Anak sa Dios.
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
aron nga sa iyang atubangan ang iglesia ikahalad diha sa iyang katahom, walay buling o kunot o bisan unsa nga sama niini, aron siya mahimong balaan ug dili masaway.
Kay angay alang kanato ang maong labawng pangulong pari, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan.
labaw pa gayod ang mahimo sa dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga dayon mihalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios aron sa paghinlo sa atong tanlag gikan sa mga patayng binuhatan aron mag-alagad sa Dios nga buhi.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu.
Ug sa taliwala sa trono ug sa upat ka buhing binuhat ug taliwala sa mga kadagkoan nakita nako ang usa ka Nating Karnero nga nagtindog nga daw gipatay, may pito ka sungay ug pito ka mata nga mao ang pito ka espiritu sa Dios nga gipadala ngadto sa tibuok nga yuta.