Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Levitico 26:6

Ang Biblia 2011

Maghatag ako ug pakigdait diha sa yuta ug manghigda kamo ug walay bisan usa nga makapahadlok kaninyo ug kuhaon ko ang daotan nga mga mananap gikan sa inyong yuta ug dili motadlas sa inyong kayutaan ang espada.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

43 Cross References  

Ug siya milingi ug sa pagkakita niya kanila, gitunglo niya sila sa ngalan sa Ginoo. Unya migula ang duha ka oso nga baye gikan sa kakahoyan ug mikunis-kunis sa 42 ka batang lalaki.

Usa ka anak nga lalaki matawo kanimo, siya mahimong usa ka tawo sa pakigdait. Hatagan nako siya ug kalinaw gikan sa tanan niyang mga kaaway nga naglibot, kay ang iyang ngalan Solomon ug ako maghatag ug kalinaw ug kahilom sa Israel sa iyang mga adlaw.

Busa ang gingharian ni Jehosafat malinawon kay ang iyang Dios mihatag kaniya ug pahulay sa palibot.

Ikaw maghigda ug walay maghadlok kanimo; daghan ang manghangyo sa imong kaayo.

Kay ikaw makig-abin sa mga bato sa kapatagan, ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.

Ang among kahayopan modaghan unta ang mga nati nga walay madaot o makuha; wala untay maghilak sa kasubo diha sa among kadalanan!

Siya naghimo ug pakigdait sulod sa imong mga utlanan; gibusog niya ikaw sa labing maayo nga trigo.

Ang Ginoo maghatag unta ug kusog sa iyang katawhan! Ang Ginoo magpanalangin unta ug kalinaw ngadto sa iyang katawhan!

Mihigda ako ug natulog; mimata ako kay ang Ginoo nagsapnay kanako.

Diha sa kalinaw ako mohigda ug matulog; kay ikaw lamang, O Ginoo, ang nagpapuyo kanako nga layo sa kakuyaw.

Pabatia ako sa isulti sa Dios nga Ginoo, kay siya magsulti ug pakigdait sa iyang katawhan, sa iyang mga balaan, apan ayaw sila pabalika sa binuang.

Dili nako sila papahawaon gikan sa inyong atubangan sulod sa usa ka tuig kay tingali unya ug ang yuta mahimo nga kamingawan ug modaghan ang mga ihalas nga mananap batok kaninyo.

Sa diha nga ikaw mohigda, dili ikaw malisang; sa diha nga ikaw mohigda, ang imong pagkatulog tam-is.

Sa diha nga ikaw maglakaw, kini magtultol kanimo; sa diha nga ikaw matulog, kini magbantay kanimo; ug sa diha nga ikaw magmata, kini makigsulti kanimo.

Didto may usa ka lapad nga dalan, ug kini tawgon nga Balaang Dalan, ang hugaw dili moagi sa ibabaw niini, ug ang buangbuang dili mangasayop diha niini.

Walay liyon nga makaadto didto, o bisan unsa nga manunukob nga mananap nga moadto didto; sila dili makit-an didto apan ang mga linuwas maglakaw didto.

Ako naghimo sa kahayag, ug nagbuhat sa kangitngit; ako nagbuhat sa kabulahanan, ug sa kadaotan; ako mao ang Ginoo nga naghimo niining tanang mga butang.

Mahitungod sa kauswagan sa iyang kagamhanan ug sa pakigdait kini walay kataposan, ibabaw sa trono ni David ug ibabaw sa iyang gingharian, aron sa pagtukod niini, ug sa pagtuboy niini uban ang hustisya ug pagkamatarong sukad karon ug hangtod sa kahangtoran. Ang kadasig sa Ginoo sa mga panon maoy maghimo niini.

“Busa ayaw kahadlok, O Jacob nga akong alagad, nag-ingon ang Ginoo, ayaw kalisang, O Israel; kay tan-awa, luwason nako ikaw gikan sa layo, ug ang imong kaliwatan gikan sa yuta sa ilang pagkabihag. Si Jacob mobalik ug makabaton ug kalinaw ug kahusay, ug walay maghadlok kaniya.

Dinhi niini ako nakamata, ug mitan-aw ug ang akong pagkatulog tam-is alang kanako.

Kon paagion nako ang mga ihalas nga mananap latas sa yuta ug sila magguba niini, ug kini mahimo nga kamingawan, nga tungod niana walay tawo nga makaagi tungod sa mga mananap,

O kon dad-on nako ang espada ngadto nianang yutaa ug mag-ingon, ‘Paagia ang espada latas sa yuta,’ ug laglagon nako gikan niini ang tawo ug mananap,

“Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Unsa pa kaha kon ipadala nako ang akong upat ka dagkong hukom ngadto sa Jerusalem, ang espada ug ang gutom ug ang mga bangis nga mananap ug ang kamatay aron sa paglaglag gikan niini sa tawo ug mananap!

“Ako magbuhat uban kanila ug usa ka kasabotan sa pakigdait ug puohon nako ang mga bangis nga mananap gikan sa yuta ug sila magpuyo nga layo sa kakuyaw diha sa kamingawan ug mangatulog diha sa kalasangan.

Ang kahoy sa kapatagan mohatag sa iyang bunga ug ang yuta mohatag sa iyang abot. Sila magpuyo nga layo sa kakuyaw diha sa ilang yuta, ug sila makaila nga ako mao ang Ginoo sa diha nga balion na nako ang mga babag sa ilang yugo, ug luwason sila gikan sa kamot niadtong nag-ulipon kanila.

Busa magpadala ako kaninyo ug gutom ug bangis nga mga mananap, ug kini mosakmit sa inyong kabataan ug ang kamatay ug ang dugo molatas kaninyo, ug magdala ako ug espada diha kaninyo. Ako, ang Ginoo, nagsulti niini.”

Nianang adlawa ako maghimo alang kanimo ug usa ka kasabotan uban sa mga mananap sa kapatagan, sa mga langgam sa kalangitan ug sa nagkamang nga mga butang sa yuta; ug akong wagtangon ang mga busogan, ang espada ug ang gubat gikan sa yuta, ug papahulayon ko ikaw nga layo sa kakuyaw.

Pangasaw-on ko ikaw diha sa pagkamatinumanon ug ikaw makaila sa Ginoo.

“Busa, buhata ninyo ang akong mga lagda ug tumana ninyo ang akong mga tulumanon ug buhaton ninyo kini ug magpuyo kamo sa yuta nga layo sa kakuyaw.

Ang yuta maghatag sa iyang abot ug magkaon kamo hangtod sa pagkabusog ug magpuyo kamo niini nga layo sa kakuyaw.

Ipadala nako diha sa inyong taliwala ang mga ihalas nga mananap nga mosakmit sa inyong mga anak gikan kaninyo ug laglagon nila ang inyong kahayopan ug magkadiyotay ang inyong gidaghanon ug ang inyong mga dalan mahimong kamingawan.

Ug dad-an ko kamo ug espada nga manimalos sa pagsupak ninyo sa akong kasabotan ug tigomon kamo sa inyong mga lungsod ug magpadala ako ug kamatay sa taliwala ninyo ug itugyan kamo ngadto sa kamot sa kaaway.

Gukdon ninyo ang inyong mga kaaway ug mangapukan sila sa inyong atubangan pinaagi sa espada.

apan sila manglingkod, ang matag tawo ilalom sa iyang paras, ug ilalom sa iyang kahoy nga igera, ug walay makapahadlok kanila; kay ang baba sa Ginoo sa mga panon nagsulti niini.

kadtong salin sa Israel; sila dili magbuhat ug sayop o mosulti ug mga bakak, o ang malimbongon nga dila makaplagan pa diha sa ilang baba. Sila manibsib ug manghigda, ug walay bisan kinsa nga maghadlok kanila.

Ang ulahing himaya niining balaya molabaw pa kay sa una, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ug niining dapita ihatag nako ang kauswagan, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.’ ”

Gub-on nako ang karwahi nga gikan sa Efraim ug ang kabayo alang sa gubat nga gikan sa Jerusalem; ug pamunggoon nako ang pana alang sa gubat, ug siya magmando ug kalinaw sa kanasoran; ang iyang paggahom mokaylap gikan sa usa ka dagat ngadto sa laing dagat, ug gikan sa Suba hangtod sa mga kinatumyan sa kalibotan.

Ang kalinaw ibilin nako kaninyo, ang akong kalinaw ihatag nako kaninyo. Ihatag nako kini kaninyo, dili sama sa paghatag sa kalibotan. Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing, ayaw kamo pagtalaw.

Sa gabii, sa dayon nang pagpaatubang ni Herodes kang Pedro, si Pedro nga gigaid ug duha ka kadena natulog taliwala sa duha ka sundalo ug sa atubangan sa pultahan dihay mga bantay nga nagbantay sa bilanggoan.

Busa tungod kay gihimo man kitang matarong pinaagi sa pagtuo, kita may pagkigdait na uban sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo