apan kon kamo mobalik kanako ug magtuman sa akong mga sugo ug magbuhat niini, bisan pa ug ang inyong mga nagkatibulaag atua sa labing layo nga dapit, tigomon nako sila gikan didto ug dad-on ngadto sa dapit nga akong gipili aron papuy-on ang akong ngalan didto.’
Ug siya maghatag ug ulan alang sa binhi nga ipugas nimo sa yuta, ug sa trigo, ang abot sa yuta, nga mahimong tambok ug daghan kaayo. Nianang adlawa ang imong kahayopan manibsib sa dagkong mga sibsibanan.
nga akong gisugo sa inyong mga katigulangan sa dihang gikuha nako sila gikan sa yuta sa Ehipto, gikan sa hudno nga tunawan sa puthaw, nga nag-ingon, Pamatia ninyo ang akong tingog, ug buhata ang tanan nga akong gisugo kaninyo. Busa kamo mahimo nga akong katawhan, ug ako mahimo nga inyong Dios,
Kay moabot ang pagpugas ug kalinaw, ang paras maghatag sa iyang bunga ug ang yuta maghatag sa iyang abot ug ang kalangitan maghatag sa ilang mga yamog, ug ang nahibilin nga katawhan akong papanag-iyahon niining tanang mga butang.
Dad-a ninyo ang tibuok nga ikapulo ngadto sa balay nga tipiganan aron nga adunay pagkaon sa akong balay, ug pinaagi niini sulayi ninyo ako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, kon dili ba nako buksan kaninyo ang mga tamboanan sa langit ug ibubo nako kaninyo ang nag-awas nga panalangin.
“Ug tungod kay nagtagad kamo niining mga tulumanon ug nagbuhat niini, ang Ginoo nga inyong Dios magtuman diha kaninyo sa kasabotan ug sa gugmang walay paglubad nga gipanumpa niya nga tumanon ngadto sa inyong katigulangan.
Bulahan sila nga maglaba sa ilang mga bisti aron makabaton sila sa katungod sa pagpahimulos sa kahoy sa kinabuhi, ug sa pagsulod sa siyudad agi sa mga ganghaan.