aron sa pagtuman sa pulong sa Ginoo pinaagi sa baba ni Jeremias, hangtod nga ang yuta makapahimulos sa iyang mga adlaw nga igpapahulay. Sa tanang mga adlaw nga kini magpabilin nga biniyaan, kini nagtuman sa adlaw nga igpapahulay, sa pagtuman sa 70 ka tuig.
Kini mobanlas ngadto sa Juda; kini mosanap ug mopadayon, moabot hangtod sa liog ug ang pagbukhad sa iyang mga pako molukop sa gilapdon sa imong yuta, O Emmanuel.”
“Ako, pinaagi sa akong dakong gahom ug sa akong tinuy-od nga bukton, mao ang nagbuhat sa yuta, lakip ang mga tawo ug ang mga mananap nga anaa sa yuta, ug ihatag nako kini ngadto kang bisan kinsa nga matarong sa akong pagtan-aw.
“Sa dihang mosulod kamo sa yuta sa Canaan nga akong gihatag kaninyo aron inyong mapanag-iya ug butangan nako ug agup-op ang usa ka balay sa yuta nga inyong napanag-iya,
Kini alang kaninyo usa ka adlaw nga igpapahulay sa balaan nga pahulay ug maghikaw kamo sa inyong kaugalingon, sa ikasiyam nga adlaw sa bulan, gikan sa gabii hangtod sa sunod nga gabii. Tumana ninyo ang inyong adlaw nga igpapahulay.”
“Tungasa kining bukira sa Abarim, ang bukid sa Nebo nga anaa sa yuta sa Moab, atbang sa Jerico, ug tan-awa ang yuta sa Canaan nga akong gihatag aron mapanag-iya sa katawhan sa Israel.
Sa diha nga gihatag sa Labing Halangdon ngadto sa mga nasod ang ilang panulundon, sa diha nga gibahinbahin niya ang mga anak sa mga tawo, gibutang niya ang mga utlanan sa mga katawhan sumala sa gidaghanon sa mga anak sa Dios.
Ug miingon kaniya ang Ginoo, “Kini mao ang yuta nga gipanumpa nako kang Abraham, kang Isaac ug kang Jacob, nga ako nag-ingon, ‘Ihatag nako kini sa imong kaliwatan.’ Gipatan-aw ko ikaw niini sa imong mga mata apan dili ikaw makaadto didto.”