Ang pari maghalad sa halad tungod sa sala ug maghimo siya ug pagtabon sa sala alang sa tawo nga hinloan tungod sa iyang pagkahugaw ug human niini, patyon niya ang halad nga sunogon.
Ug ang pari magkuha sa usa sa mga nating karnero nga laki, ug ihalad niya kini ingon nga halad tungod sa paglapas, uban sa usa ka takos nga lana, ug ibayaw kini ingon sa halad nga binayaw sa atubangan sa Ginoo.
Ang pari magkuha sa dugo sa halad tungod sa paglapas ug ang pari magbutang niini sa tumoy sa tuong dalunggan sa tawo nga gihinloan ug sa ibabaw sa kumagko sa iyang tuong kamot ug sa ibabaw sa kumagko sa iyang tuong tiil.
Ang pari maghalad niini, ang usa ingon nga halad tungod sa sala ug ang usa ingon nga halad nga sunogon. Ug ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kaniya sa atubangan sa Ginoo tungod sa iyang pag-agos.
“Kon adunay tawo nga makasala ingon nga siya nakadungog man ug tawag sa pagsaksi, ug nga bisan tuod siya saksi, kay nakakita man siya o nahibalo apan siya dili mosulti, siya magpas-an sa iyang sala.
ug dad-on niya ang iyang halad tungod sa paglapas ngadto sa Ginoo alang sa sala nga iyang nabuhat, usa ka baye gikan sa mga panon, nating karnero o kanding alang sa halad tungod sa sala, ug ang pari maghimo sa pagtabon sa sala alang kaniya, alang sa iyang sala.
Kay ang wala mahimo sa Balaod nga nahuyang tungod sa unod gihimo sa Dios pinaagi sa pagpadala niya sa kaugalingon niyang Anak diha sa dagway sa makasasala nga tawo ug mahitungod sa sala, gisilotan niya ang sala diha sa unod,