Mahiadto unta sa ulo ni Joab, ug sa ibabaw sa tibuok panimalay sa iyang amahan, ug dili unta kawad-an ang banay ni Joab ug tawo nga may nag-agos o usa ka sanlahon o kadtong magkupot sa kalinyas o kadtong mapukan pinaagi sa espada o kadtong makabsan ug pan!”
Ug gisilotan sa Ginoo ang hari, mao nga siya nahimong usa ka sanlahon hangtod sa adlaw sa iyang kamatayon ug nagpuyo siya sa lain nga balay. Ug si Jotam nga anak sa hari maoy nagdumala sa panimalay, nangulo sa katawhan sa yuta.
Karon dihay upat ka tawong sanlahon sa tugkaran sa ganghaan ug sila nag-ingon sa usa ug usa, “Nganong manglingkod man kita dinhi hangtod nga kita mangamatay?
Si Hari Uzias sanlahon hangtod sa adlaw sa iyang kamatayon, ug ingon nga sanlahon nagpuyo siya sa usa ka linain nga balay tungod kay wala siya pasudla sa balay sa Ginoo. Si Jotam nga iyang anak maoy nagdumala sa balay sa hari, nagdumala sa katawhan sa yuta.
Pagkamingaw sa siyudad nga kaniadto puno sa mga tawo! Nahimo siya nga sama sa usa ka biyuda, siya nga kaniadto bantogan taliwala sa mga kanasoran! Siya nga kaniadto usa ka prinsesa taliwala sa mga lalawigan nahimo nga usa ka sakop.
Ang Jerusalem nakasala ug dako busa siya nahimong talamayon; ang tanan nga nagpasidungog kaniya nagbiaybiay kaniya, kay nakita nila ang iyang pagkahubo; Oo, siya nag-agulo, ug gilingiw ang iyang nawong.
“Pamahawa kamo, mga hugaw!” ang mga tawo misinggit kanila; “Pahawa! Pahawa! Ayaw paghikap!” Busa nahimo silang mga layas ug libod-suroy; ang mga tawo miingon taliwala sa kanasoran, “Dili na sila makapuyo uban kanato.”
Kon aduna may magdumili sa pagtuman sa among gisulti niining sulata, timan-i ninyo kanang tawhana ug ayaw pakig-uban kaniya aron siya mobati ug kaulaw.
Karon, mga igsoon, sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, kami magsugo kaninyo nga magpalayo kamo gikan sa tanang igsoon nga nagkinabuhi nga tapolan ug dili sumala sa pagtulun-an nga inyong nadawat gikan kanamo.
Apan dinhi niini walay bisan unsa nga hugaw nga pasudlon, ang naghimo ug mga dulumtanan o bakak, kondili sila lamang nga nasulat diha sa basahon sa kinabuhi nga iya sa Nating Karnero.
Sa gawas anaa ang mga iro, ang mga salamangkiro, ang mga makihilawason, ang mga mamumuno, ang mga nagsimba ug mga diosdios, ug ang tanang nahigugma ug naghimo sa bakak.