Apan ang tanan nga walay kapay ug walay mga himbis diha sa dagat o sa mga suba, ug sa tanang mga mananap nga nagpuyo sa katubigan, dulumtanan kini alang kaninyo.
Unya ang Dios miingon, “Mapuno ang katubigan sa daghan nga buhing binuhat ug manglupad ang kalanggaman sa ibabaw sa yuta diha sa wanang sa kalangitan.”
“Sa mga nagpuyo sa tubig, kini makaon ninyo. Ang bisan unsa nga may mga kapay ug mga himbis nga anaa sa katubigan, sa dagat man o sa mga suba, kini mahimo ninyong kaonon.
Kon may bisan unsa sa unod sa iyang inihaw nga halad sa pakigdait nga kaonon sa ikatulo nga adlaw, ang naghalad niini dili dawaton o isipon nga kini iya sa naghalad niini. Isipon kini nga dulumtanan, ug ang tawo nga magkaon niini magpas-an sa iyang sala.
Apan alang sa mga talawan, sa mga walay pagtuo, sa mga dulumtanan, sa mga mamumuno, ug sa mga makihilawason, sa mga salamangkiro ug sa mga nagsimba ug mga diosdios, ug sa tanang mga bakakon, ang ilang bahin anaa sa linaw nga nagdilaab sa kalayo ug asupri, nga mao ang ikaduhang kamatayon.”