Unya migula si Lot ug misulti sa iyang mga umagaron nga buot mangasawa sa iyang mga anak nga babaye ug siya miingon kanila, “Panindog kamo, pahawa kamo niining dapita kay hapit na gayod laglagon sa Ginoo kining siyudara.” Apan nagtuo ang iyang mga umagaron nga siya nagtiaw lamang kanila.
O Ginoo, ang imong kamot gibayaw, apan wala sila makakita niini. Pakit-a sila sa imong mainitong tinguha alang sa imong katawhan, ug maulawan sila. Ipaut-ot sila sa kalayo alang sa imong mga kaaway.
Si Abraham mitubag kaniya, ‘Kon sila dili man mamati kang Moises ug sa mga propeta, dili usab sila mamati bisan kon may mabanhaw pa gikan sa mga patay.’ ”
Ug mao kini ang pamatuod ni Juan sa diha nga gipadala ngadto kaniya sa mga Judio ang mga pari ug mga Levihanon gikan sa Jerusalem aron sa pagpangutana kaniya, “Kinsa man ikaw?”
Giingon niini pagsulti sa iyang mga ginikanan tungod kay sila nahadlok sa mga Judio, kay ang mga Judio nagkasabot na man nga kon adunay moingon nga si Jesus mao ang Cristo, ang maong tawo palagpoton gikan sa sinagoga.
Busa kinahanglan nga manglimbasog gayod kita sa pagsulod sa maong pahulay, aron walay usa kanato nga mapukan tungod sa samang panag-ingnan sa pagkamasupilon.