Ug sa maong panahon si Jesus miingon, “Nagpasalamat ako kanimo, Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta, nga kining mga butanga gililong nimo sa mga maalamon ug sa mga hait ug salabotan ug gipadayag hinuon nimo ngadto sa mga kabataan.
Bisan pa niini, daghan sa mga namunoan ang mituo kaniya, apan tungod sa mga Pariseo wala kini nila ipadayag kay tingali unya ug palagpoton sila gikan sa sinagoga,
Ug karon ania na siya ug nagsulti sa dayag, apan wala silay gisulti batok kaniya! Dili ba kaha nga ang mga pangulo nahibalo nga kini siya mao ang Cristo?
Ug ang pulong sa Dios mikaylap ug ang gidaghanon sa mga tinun-an sa Jerusalem mitubo pag-ayo ug daghan kaayo sa mga pari ang nagmatinud-anon sa pagtuo.
Hain na man ang maalamon? Hain na man ang eskriba? Hain na man ang tiglantugi niining panahona? Wala ba himoang binuang sa Dios ang kaalam sa kalibotan?