Ug ang panon sa katawhan mitubag kaniya, “Nakadungog kami gikan sa Balaod nga ang Cristo magpabilin hangtod sa kahangtoran. Busa unsaon man nimo sa pag-ingon nga kinahanglang iisa ang Anak sa Tawo? Kinsa man kining Anak sa Tawo?”
Mga anak, ako mag-uban kaninyo sa mubong panahon. Kamo mangita kanako. Ug sama sa akong pag-ingon sa mga Judio, sultihan usab kamo nako karon, ‘Asa ako padulong, dili kamo makaadto.’
Ug si Nicodemo nangutana kaniya, “Unsaon man pagpakatawo sa usa ka tawo nga tigulang na? Makasulod pa ba siya pag-usab sa tagoangkan sa iyang inahan ug mahimugso?”
Unya misulti na usab siya kanila, “Ako mobiya ug unya mangita kamo kanako apan mangamatay kamo diha sa inyong mga sala. Asa ako padulong, dili kamo makaadto.”
Ang tawo nga kalibotanon dili modawat sa mga butang sa Espiritu sa Dios, kay alang kaniya kini mga binuang, ug siya dili makahimo pagsabot niini tungod kay kini matugkad lamang sa espirituhanon nga paagi.