Ug didtoy daghang mga tabi-tabi sa mga tawo mahitungod kaniya. Samtang ang uban nag-ingon, “Siya maayong tawo,” ang uban nag-ingon, “Dili, nagpahisalaag hinuon siya sa mga tawo.”
Igo na alang sa tinun-an nga mahisama sa iyang magtutudlo ug sa ulipon nga mahisama sa iyang agalon. Kon ang pangulo sa panimalay ilang ginganlan ug Beelzebul, unsa pa kaha ka ngil-ad sa ilang ingalan sa mga sakop sa iyang panimalay!
Ang maayong tawo gikan sa maayong bahandi sa iyang kasingkasing magpagula ug maayo, apan ang daotang tawo gikan sa iyang daotang bahandi magpagula ug daotan. Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang iyang baba.
Silang tanan nahadlok pag-ayo ug ilang gidayeg ang Dios nga nag-ingon, “Usa ka bantogang propeta ang mitungha sa atong taliwala!” ug, “Ang Dios miduaw sa iyang katawhan!”
Unya ang mga Pariseo nakadungog sa panon sa katawhan nga nagsultihanay sa ingon mahitungod kaniya ug ang mga pangulong pari ug ang mga Pariseo nagpadala ug mga tawo aron sa pagdakop kaniya.
Pipila sa mga Pariseo miingon, “Kining tawhana dili gikan sa Dios kay wala siya magtamod sa adlaw nga igpapahulay.” Apan ang uban miingon, “Unsaon man sa usa ka tawong makasasala ang paghimo ug mga milagro nga sama niini?” Ug may panagsumpaki diha kanila.