Sa diha nga lutoson kamo nila didto sa usa ka lungsod, pangagiw kamo ngadto sa sunod kay sa pagkatinuod sultihan ko kamo nga sa dili pa gani ninyo mahurot paglibot ang tanang kalungsoran sa Israel, ang Anak sa Tawo moabot na.
Apan sa pagkakita sa mga saop sa anak, sila miingon sa ilang kaugalingon, ‘Mao kini ang manununod. Tana, patyon nato siya aron maato ang iyang panulondon.’
Ug nakadungog niini ang mga pangulong pari ug ang mga eskriba, ug nangita sila ug paagi sa pagpatay kaniya, kay nahadlok sila kaniya kay ang tibuok panon sa katawhan nahibulong man sa iyang gipanudlo.
Ug mao kini ang pamatuod ni Juan sa diha nga gipadala ngadto kaniya sa mga Judio ang mga pari ug mga Levihanon gikan sa Jerusalem aron sa pagpangutana kaniya, “Kinsa man ikaw?”
Ug ang mga Judio nag-ingon sa usa ug usa, “Asa man kaha siya buot moadto nga dili man kuno kita makakaplag kaniya? Buot ba siyang moadto sa mga Judio nga nagkatibulaag taliwala sa mga Grego ug manudlo sa mga Grego?
Nasayod ako nga kamo mga kaliwat ni Abraham apan nagtinguha kamo sa pagpatay kanako tungod kay ang akong pulong wala man makakaplag ug luna diha kaninyo.
Apan karon nagtinguha kamo sa pagpatay kanako, ang tawo nga nagsugilon kaninyo sa kamatuoran nga akong nadungog gikan sa Dios. Wala magbuhat niini si Abraham.
giunsa sa Dios pagdihog pinaagi sa Espiritu Santo ug sa gahom, giunsa niya paglibot aron sa pagbuhat ug maayo ug sa pagpang-ayo sa tanang gisakit sa yawa, kay ang Dios nag-uban kaniya.