Apan sa pagkahibalo ni Jesus sulod sa iyang kaugalingon nga ang iyang mga tinun-an nagbagutbot mahitungod niini, siya miingon kanila, “Nakapaluya ba kini kaninyo?
Apan wala kamo makaila kaniya; ako nakaila kaniya. Kon nag-ingon pa ako nga ako wala makaila kaniya, bakakon unta ako sama kaninyo. Apan ako nakaila kaniya ug nagtuman sa iyang pulong.
Kay sila nga mga nailhan niyang daan gitakda usab niyang daan nga mahisama sila sa dagway sa iyang Anak, aron siya mahimong panganay sa daghang mga magsoon.
Apan ang lig-on nga patukoranan sa Dios nagpabilin sa pagbarog, nagdala niining timaan, “Ang Ginoo nakaila sa mga iya,” ug “Ang matag usa nga nagsangpit sa ngalan sa Ginoo kinahanglang mobiya sa pagkadaotan.”