Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Anak gawas sa Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Amahan gawas sa Anak ug kang bisan kinsa nga buot sa Anak nga padaygan sa Amahan.
Ang tanang mga butang gitugyan nganhi kanako sa akong Amahan ug walay nakaila kon si kinsa ang Anak gawas sa Amahan, o si kinsa ang Amahan gawas sa Anak ug ni bisan kinsa nga gipili sa Anak aron iyang padayagan.”
Kon wala pa nako buhata taliwala kanila ang mga buhat nga wala mabuhat sa uban, wala unta silay sala. Apan karon sila nakakita ug nagdumot na kanako ug sa akong Amahan.
Ug ang Amahan nga maoy nagpadala kanako, siya mao ang nagpamatuod mahitungod kanako. Kamo wala gayod makadungog sa iyang tingog, kamo wala gayod makakita sa iyang dagway.
Busa nangutana sila kaniya, “Hain man ang imong Amahan?” Si Jesus mitubag kanila, “Kamo wala makaila kanako o sa akong Amahan. Kon nakaila pa kamo kanako nakaila usab unta kamo sa akong Amahan.”
Apan wala kamo makaila kaniya; ako nakaila kaniya. Kon nag-ingon pa ako nga ako wala makaila kaniya, bakakon unta ako sama kaninyo. Apan ako nakaila kaniya ug nagtuman sa iyang pulong.
nga mao lamang ang bugtong nga walay kamatayon ug nagpuyo sa kahayag nga dili maduol, nga walay tawo nga nakakita o makakita. Kaniya ang dungog ug dayon nga paggahom. Amen.