Ug ang kabubut-on sa nagpadala kanako mao kini, nga dili ako kawad-an bisan ug usa sa tanan nga iyang gihatag kanako kondili banhawon kini sa kataposang adlaw.
Ang magsalikway kanako ug dili modawat sa akong mga pulong adunay maghuhukom. Ang pulong nga akong gikasulti mao unya ang maghukom kaniya sa kaulahian nga adlaw.
Samtang uban pa ako kanila, gibantayan nako sila pinaagi sa imong ngalan nga gihatag nimo kanako, ug gibantayan nako sila ug walay usa kanila nga nalaglag gawas sa anak sa kalaglagan aron matuman ang kasulatan.
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
“Gipadayag nako ang imong ngalan ngadto sa mga tawo nga imong gitugyan kanako gikan sa kalibotan. Kini sila imo apan gitugyan nimo sila kanako ug gituman nila ang imong pulong.
Kay ang kabubut-on sa akong Amahan mao kini, nga ang matag usa nga makakita sa Anak ug motuo kaniya makabaton sa kinabuhing dayon ug banhawon nako siya sa kataposan nga adlaw.”
Kon nagpuyo sa sulod ninyo ang Espiritu niya nga nagbanhaw kang Jesus gikan sa mga patay, siya nga nagbanhaw kang Cristo Jesus gikan sa mga patay maghatag usab ug kinabuhi sa inyong may kamatayong lawas pinaagi sa iyang Espiritu nga nagpuyo diha kaninyo.
Apan ang lig-on nga patukoranan sa Dios nagpabilin sa pagbarog, nagdala niining timaan, “Ang Ginoo nakaila sa mga iya,” ug “Ang matag usa nga nagsangpit sa ngalan sa Ginoo kinahanglang mobiya sa pagkadaotan.”
Si Judas, ulipon ni Jesu-Cristo ug igsoon ni Santiago, Nganha sa mga tinawag, mga hinigugma diha sa Dios nga Amahan ug mga binantayan alang kang Jesu-Cristo:
Kon ang mga tawo motindog aron sa paggukod kanimo ug magtinguha sa imong kinabuhi, ang kinabuhi sa akong agalon mahigot diha sa bugkos sa mga buhi uban sa Ginoo nga imong Dios, ug ang mga kinabuhi sa imong mga kaaway iyang ilambuyog kanila sama nga gikan sa usa ka saplong.