Ug ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan kanunay nga nagpaadto kanila pinaagi sa iyang mga sinugo tungod kay siya may kaluoy sa iyang katawhan ug sa iyang dapit nga puluy-anan.
Bisan pa niana nagpadayon ako sa pagpadala kaninyo sa tanan nakong mga alagad nga mga propeta, sa pag-ingon, ‘Ayaw buhata kining dulomtanan nga butang nga akong gidumtan!’
Milibot si Jesus sa tibuok Galilea ug nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang balatian ug tanang sakit sa katawhan.
Daghan sa mga Samarianhon nga gikan sa maong lungsod ang mituo kaniya tungod sa gipamulong sa babaye nga nagpamatuod, “Siya mitug-an kanako sa tanan nakong nabuhat.”
Ug ang pundok sa mga mituo nagkahiusa sa kasingkasing ug hunahuna, ug walay miingon nga iya rang kaugalingon ang bisan unsang mga butang nga iyang gipanag-iya, kondili ilang gisalohan ang tanan nilang butang.
Ug ang pulong sa Dios mikaylap ug ang gidaghanon sa mga tinun-an sa Jerusalem mitubo pag-ayo ug daghan kaayo sa mga pari ang nagmatinud-anon sa pagtuo.
Wala kami magpasigarbo lapaw sa among sukod diha sa mga hinagoan sa ubang tawo. Hinuon ang among paglaom mao nga sa diha nga magtubo ang inyong pagtuo, modako unta ang luna sa among paghago diha kaninyo,