Apan ang takna taliabot, ug karon mao na, nga ang tinuod nga mga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay kini sila mao ang gipangita sa Amahan nga magsimba kaniya.
Ako nahibalo, akong Dios, nga ikaw nagsulay sa kasingkasing ug may kalipay diha sa matarong. Sa katarong sa akong kasingkasing gihatag nako sa kinabubut-on kining tanang mga butang, ug karon nakita nako ang imong katawhan nga ania dinhi, naghalad nga kinabubut-on ug malipayon nganha kanimo.
O akong salampati nga anaa sa mga lungag sa bato, sa kinasuokan sa pangpang, patan-awa ako sa imong dagway, padungga ako sa imong tingog, kay tam-is ang imong tingog, ug ang imong panagway matahom.
Nianang adlawa ang mahibilin sa Israel ug ang mahibiling buhi sa balay ni Jacob dili na mosandig kaniya nga naghampak kanila, kondili mosandig hinuon sa Ginoo, ang Balaan sa Israel, diha sa kamatuoran.
Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;
Bisan pa niini sila nangita kanako matag adlaw, ug nahimuot sa pag-ila sa akong mga pamaagi, daw usa ka nasod nga nagbuhat sa pagkamatarong ug wala magsalikway sa tulumanon sa ilang Dios; sila nangayo kanako ug matarong nga mga paghukom, sila nahimuot sa pagpaduol ngadto sa Dios.
Apan bisan pa niining tanan, ang iyang malinglahong igsoon nga Juda wala mobalik kanako uban sa tibuok niyang kasingkasing, kondili diha sa pagpakaaron-ingnon, nag-ingon ang Ginoo.”
ug kon ikaw manumpa, ‘Ingon nga ang Ginoo buhi,’ diha sa kamatuoran, sa hustisya ug sa pagkamatarong, ang mga nasod magpanalangin sa ilang kaugalingon diha kaniya, ug diha kaniya sila magpasidungog.”
Ug gipangita nako ang tawo sa ilang taliwala nga magtukod sa kuta ug motindog diha sa buho sa atubangan nako alang sa yuta, aron dili nako kini laglagon; apan ako walay nakaplagan.
Hinginlan kamo nila gikan sa mga sinagoga. Sa pagkatinuod, ang panahon moabot nga ang mopatay kaninyo maghunahuna nga siya naghalad ug pagsimba sa Dios.
Tan-awa, moabot ang takna ug karon ania na, nga kamo patibulaagon, ang matag usa kaninyo ngadto sa iyang kaugalingong pinuy-anan ug biyaan ninyo ako nga mag-inusara. Apan dili ako mag-inusara kay ang Amahan ania man uban kanako.
“Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang takna taliabot ug karon mao na, nga ang mga patay mamati sa tingog sa Anak sa Dios ug kadtong mga mamati mabuhi.
Kay saksi nako ang Dios nga akong gialagaran sa bug-os nakong espiritu diha sa Maayong Balita sa iyang Anak, nga sa walay pag-undang gilakip ko kamo kanunay sa akong mga pag-ampo,
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mahadlok na usab kamo, hinuon maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkaanak. Ug pinaagi kaniya magtuaw kita, “Abba! Amahan!”
Sa ingon usab nga paagi, ang Espiritu motabang kanato sa atong kaluyahon kay kita wala man mahibalo unsay angay nga iampo, apan ang Espiritu gayod mangamuyo alang kanato sa mga pag-agulo nga dili malitok sa mga pulong.
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
“Busa karon kahadloki ninyo ang Ginoo, ug alagari siya diha sa pagkamatinud-anon ug sa pagkamatinumanon. Isalikway ninyo ang mga dios nga gialagaran sa inyong mga ginikanan sa unahan sa Suba ug sa Ehipto ug alagari ang Ginoo.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Kahadloki lamang ang Ginoo ug alagari siya nga matinud-anon uban sa tibuok ninyong kasingkasing, kay hunahunaa kon unsa ka dako ang mga butang nga iyang gihimo alang kaninyo.