Ug si Jesus miingon kanila, “Dali, pamahaw na kamo.” Ug walay nangahas sa mga tinun-an sa pagpangutana, “Kinsa ikaw?” kay nakaila man sila nga siya mao ang Ginoo.
Apan wala sila makasabot niining sultiha ug kini gitago gikan kanila, aron dili sila makasabot niini, ug sila nahadlok sa pagpangutana kaniya mahitungod niining pulonga.
Si Jesus nahibalo nga sila buot mangutana kaniya, busa siya miingon kanila, “Mao ba kini ang inyong gipangutana sa usa ug usa, unsay gipasabot nako sa akong pag-ingon, ‘Sulod sa mubong panahon, dili na kamo makakita kanako, ug sa mubong panahon na usab, makakita kamo kanako’?
Busa si Simon Pedro misakay sa sakayan ug iyang gibira ngadto sa baybayon ang pukot nga puno sa dagkong mga isda, 153 ka buok. Apan bisan sa kadaghan niini, ang pukot wala magisi.
Sa nakapamahaw na sila, si Jesus miingon kang Simon Pedro, “Simon, anak ni Juan, gihigugma ba nimo ako labaw pa niini?” Siya mitubag kaniya, “Oo, Ginoo, nasayod ikaw nga gihigugma ko ikaw.” Siya miingon kaniya, “Pakan-a ang akong mga nating karnero.”
Niining tungora, nangabot ang iyang mga tinun-an. Ug sila nahibulong nga siya nakigsulti ug usa ka babaye apan wala kanilay miingon, “Unsa may imong gipangita?” o “Nganong nakigsulti man ikaw kaniya?”
dili ngadto sa tanang tawo, kondili nganhi kanamo nga gipili sa Dios ingon nga mga saksi nga nangaon ug nanginom uban kaniya human siya mabanhaw gikan sa mga patay.